Od roku Fundacja Szkoła z Klasą pełni funkcję organizacji parasolowej dla sześciu instytucji prowadzących program Be Internet Awesome (Asy Internetu) w państwach Europy Środkowej i Wschodniej. Pod koniec września spotkaliśmy się stacjonarnie, aby lepiej się poznać, uczyć się od siebie nawzajem i pogłębić współpracę.

Wszyscy podzielamy te same wartości i rozumiemy, że uczenie o internecie to nie tylko rozmowa o zagrożeniach, ale przede wszystkim budowanie w młodych ludziach poczucia bezpieczeństwa, gotowości do rozmowy z rówieśnikami oraz dorosłymi o internecie i możliwościach, jakie on daje, ale także do dzielenia się wątpliwościami i zagrożeniami, z którymi spotykają się online.

Agata Łuczyńska, Fundacja Szkoła z Klasą

W dniach 24-26.09.2022 zaprosiliśmy do Warszawy przedstawicieli organizacji współpracujących w ramach BIA. Celem naszego spotkania była integracja, dzielenie się wiedzą i doświadczeniami, a także wypracowanie strategii rozwoju programu na najbliższe miesiące. Na spotkaniu obecne były zespoły z Adfaber (Rumunia), Forth (Grecja), Udruga Suradnici u učenju (Chorwacja), Teach for Slovakia (Słowacja), Jules and Jim (Czechy) oraz Fundacji Szkoła z Klasą (Polska), która była organizatorem spotkania.

Współpraca międzynarodowa jest dla nas bardzo ważna, ponieważ zyskujemy wgląd w praktyki wprowadzania programu w innych państwach.

Adriana Zarembova, Teach for Slovakia

Integracja zespołów

Nasz trzydniowy zjazd otworzyła Agata Łuczyńska, prezeska Fundacji Szkoła z Klasą. Zaraz potem „przełamaliśmy lody”, znajdując w międzynarodowych zespołach elementy, które nas łączą. Następnie uczestniczyliśmy w szkoleniu ze sposobów angażowania uczestników i uczestniczek szkoleń online, które poprowadziła Marta Florkiewicz-Borkowska, trenerka w programie Asy Internetu. Poznaliśmy narzędzia, których celem jest zainteresowanie i utrzymanie uwagi nauczycieli i nauczycielek (a także uczniów i uczennic) podczas spotkań prowadzonych przez trenerów BIA. W drugiej części dnia rozwijaliśmy współpracę zespołową, grając w specjalnie zaprojektowane gry przygotowane dla nas przez Pracownię Gier Szkoleniowych. W mieszanych, międzynarodowych zespołach doświadczyliśmy tego, że najważniejsze we współpracy są: dobra komunikacja, poczucie współodpowiedzialności za cały projekt, uczenie się od siebie nawzajem, wyciąganie wniosków z popełnianych błędów oraz wsparcie – zarówno w zespołach, jak i między nimi.

To spotkanie daje nam szansę wymienić doświadczenia i dobre praktyki, a także uczyć się od innych organizacji, od trenerów i trenerek z innych państw, od innych nauczycieli i nauczycielek i sprawdzić, jak możemy czerpać korzyść z bycia różnymi.

Małgorzata Pisarkiewicz, Fundacja Szkoła z Klasą

Kryteria ewaluacji programów

Kolejnego dnia wzięliśmy udział w dwóch warsztatach. Pierwszy, prowadzony przez Kamila Śliwowskiego dotyczył ewaluacji projektu. Najpierw w parach i małych grupach analizowaliśmy lekcje wyciągnięte z sytuacji, kiedy robiliśmy coś po raz pierwszy. Potem w większych zespołach pracowaliśmy nad zagadnieniami, które trzeba rozważyć, przygotowując, a potem ewaluując projekt (taki, jak Be Internet Awesome). Zastanawialiśmy się nad tym, jak badać potrzeby naszych beneficjentów i beneficjentek, jak projektować i udoskonalać program, biorąc pod uwagę środowisko zewnętrzne, jak zapewniać aktywne uczestnictwo odbiorców i odbiorczyń oraz zbierać informację zwrotną.

Grupy wymagające wsparcia

Po południu rozmawialiśmy o grupach wymagających szczególnej uwagi i wsparcia w programie. Przez proces poprowadzili nas trenerzy: Agnieszka Chmielecka i Maciej Sopyło. Okazało się, że zmagamy się z różnymi problemami: w niektórych państwach trudno jest dotrzeć do imigrantów i uchodźców, w innych do osób mieszkających na terenach bardzo odległych od siebie czy dotkniętych klęskami żywiołowymi. Wszystkie instytucje chciałyby dostosować swoją ofertę tak, aby program był łatwiej dostępny dla dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (również z niepełnosprawnościami) oraz tych, które przebywają w rodzinach zastępczych i domach dziecka, gdyż postrzegamy je jako szczególnie zagrożone cyberprzemocą i uzależnieniami. Wymiana doświadczeń pozwoliła nam dowiedzieć się nowych rzeczy i zainspirować do głębszego zrozumienia potrzeb osób z tych grup, naszych trudności z docieraniem do nich i zaprojektowania lepiej dopasowanych rozwiązań.

Współpraca międzynarodowa jest ważna dla naszej organizacji, żebyśmy mogli dzielić się doświadczeniem i dobrymi praktykami jako zespół, ponieważ w poszczególnych państwach prowadzone są różne działania – uwspólnienie wiedzy jest dla nas ważne.

Lidija Kralj, Suradnici u učenju

Dobre praktyki

Ostatni dzień rozpoczęliśmy od Porozumienia bez Przemocy (NVC), którego uczyła nas trenerka Asów Internetu, Izabela Meyza. Poznaliśmy kroki przekazu skonstruowanego zgodnie z NVC, a także przeanalizowaliśmy przykładowe sytuacje, kiedy taka komunikacja może pomóc rozwiązać problem. Może to być szczególnie przydatne dla naszych trenerów i trenerek oraz nauczycieli i nauczycielek. Resztę dnia spędziliśmy pracując w zespołach narodowych nad udoskonalaniem programu BIA. Najpierw poszczególne organizacje podzieliły się przykładami dobrych praktyk, czyli unikalnymi dla nich rozwiązaniami, które sprawdzają się w ich państwach. Po każdym wystąpieniu pozostali partnerzy korzystali z możliwości zadawania pytań. W kilku przypadkach wywiązała się bardzo ciekawa dyskusja. Wszystkim spodobały się pomysły prowadzenia warsztatów plenerowych dla społeczności lokalnych oraz organizowania wyzwań online dla uczniów i uczennic ze szkół podstawowych.

Współpraca międzynarodowa pomaga nam zobaczyć szerszą perspektywę. Dzielimy się dobrymi praktykami, narzędziami, zasobami i to jest bardzo pomocne w usprawnianiu programu.

Aikaterini Boulnakaki, Forth

Wypracowanie rozwiązań

Na koniec zebraliśmy wiedzę i inspiracje zdobyte podczas całego spotkania, aby metodą design thinking wypracować propozycje rozwiązań niektórych problemów, z którymi borykamy się w swoich państwach. Skupiliśmy się na osobach trenerskich, ponieważ to one docierają bezpośrednio do odbiorców programu BIA. Razem wpadliśmy na wiele pomysłów na to, jak poradzić sobie z ciągłym brakiem czasu, dotarciem do nauczycieli i nauczycielek przyzwyczajonych do przestarzałych metod pracy, trudnościami w osiąganiu założonych celów ilościowych oraz słabym zaangażowaniem nauczycieli i nauczycielek w szkolenia oraz realizację programu w ich szkołach. Pracowaliśmy pod czujnym okiem trenerki Asów Internetu – Agnieszki Bilskiej, a “zadaniem domowym” każdego partnera jest wybrać jedno z zaproponowanych rozwiązań, zaprojektować je i przetestować w ciągu najbliższych miesięcy.

Chcieliśmy wprowadzić zmianę w programach profilaktycznych w Czechach, ponieważ wszystkie mówiły o zagrożeniach w internecie. Spodobało nam się, że program Be Internet Awesome (Asy Internetu) jest inny.

Jitka Chalupnickova, Jules and Jim

Podsumowanie spotkania

Spotkanie zakończyła Małgorzata Pisarkiewicz, podkreślając zaangażowanie zespołów. Okazało się, że zjazd partnerów realizujących program Be Internet Awesome był okazją nie tylko do pogłębienia relacji między całymi organizacjami oraz ich liderami i liderkami, ale też wewnątrz zespołów, gdyż niektóre z nich pracują zdalnie i nie miały jeszcze okazji spędzić ze swoimi osobami trenerskimi tak dużo czasu na żywo. Rozjechaliśmy się z głowami pełnymi pomysłów i inspiracji oraz, co ważniejsze, z zawiązanymi relacjami. Mamy nadzieję, że w wyniku spotkania nasza współpraca pogłębi się, a sam program będzie się dynamicznie rozwijał i trafiał do coraz szerszej rzeszy odbiorców i odbiorczyń.

Niesamowicie jest zobaczyć tę samą pasję, te same pomysły na pomaganie dzieciom, […] tę samą motywację. To inspiruje nas żeby drążyć głębiej. Motywujące jest, że mamy te same standardy. Myślę, że razem robimy świetne rzeczy.

Anca Ciuclaru, Adfaber

Międzynarodowe spotkanie partnerów w programie Be Internet Awesome