Na ulicach, w internecie, w rozmowach: Polska żyje protestami wobec orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z 22 października 2020 r.

Im bardziej protesty się nasilają, tym bardziej – obok rodziców – potrzebni jesteście Wy – nauczycielki i nauczyciele, ludzie, którzy zaproszą młodych do rozmowy o skomplikowanej otaczającej nas rzeczywistości. Nie nakłaniamy Was do opowiadania się po jakiejś stronie sporu, nie chcemy narzucać światopoglądu i o to samo prosimy Was wobec Waszych uczniów i uczennic. Jesteśmy przekonani, że szkoła jest miejscem bezpiecznej rozmowy o rzeczach trudnych, o wątpliwościach, o lęku.

Stwórzcie swoim uczennicom i uczniom przestrzeń do wymiany uczuć, myśli i poglądów. Bądźcie dziś z nimi. Podpowiadamy, jak to można zrobić.

Przed zajęciami

  • Miej w sobie zgodę na to, że nie musisz być ekspertem/ekspertką w temacie obecnych protestów.
  • Nie szukaj na szybko nowych informacji. Uporządkuj to, co masz w głowie, i zaufaj sobie.
  • Wybierz kilka najważniejszych rzeczy, które chcesz powiedzieć klasie. Nie przytłaczaj, zadbaj o przejrzystość komunikatu.
  • Nastaw się na otwartą, szczerą rozmowę, na słuchanie głosów uczniów i uczennic. Pozwól im wzajemnie odpowiadać na swoje wątpliwości, moderuj dyskusję.

W trakcie zajęć

  • Powiedz, dlaczego chcesz poruszyć temat protestów/strajków kobiet. Nawiąż do obecnej sytuacji w Polsce, ale wyjaśnij jednocześnie, że Wasza rozmowa nie ma na celu przekonania kogokolwiek do którejś ze stron. Zaznacz, że prosisz o kulturę wypowiedzi, czyli o to, aby nikt nikogo nie obrażał, nie używał wulgaryzmów i żeby dyskusja odbywała się w atmosferze wzajemnego szacunku, a jeśli krytykujemy, to poglądy (merytorycznie), a nie osoby.
  • Ten temat wzbudza wiele emocji, pozwól uczennicom i uczniom swobodnie podzielić się emocjami, które im obecnie towarzyszą. Jeśli padnie coś kontrowersyjnego, pozwól klasie zareagować (moderuj, a w razie potrzeby przypomnij zasady dyskusji).
  • Aby emocje nie kumulowały się tylko wokół obecnej sytuacji w Polsce, zwróć uwagę na walkę o prawa kobiet na całym świecie. Zapytaj uczniów, czy znają jakieś przykłady (zarówno historyczne jak i współczesne) i pozwól im o nich opowiedzieć.
  • Ty też podziel się przykładami (niektóre poniżej). Możesz o nich rozmawiać dalej na forum, a możesz zaprosić klasę do pracy w mniejszych grupach, z których każda zajmie się innym przykładem. Po kilku/kilkunastu minutach wrócicie do pracy na forum i wspólnie podzielcie się refleksjami na temat przeczytanych historii.
  • Daj uczennicom i uczniom wyraźny sygnał, że w każdej chwili mogą z Tobą porozmawiać o swoich emocjach związanych z obecną sytuacją w Polsce. Ważne, żeby wiedzieli, że niezależnie od poglądów, każdej osoby wysłuchasz.

Po zajęciach

  • Nawet jeśli masz dużo materiału do zrealizowania, znajdź czas, żeby wrócić do tematu, jeśli pojawi się taka potrzeba. Ważne, żeby Twoi uczniowie i uczennice wiedzieli, że liczysz się z ich emocjami, że traktujesz je poważnie, że jesteś gotowa/gotowy im towarzyszyć.
  • Nie przejmuj się, jeśli podczas zajęć nie udało Ci się poruszyć wszystkich wcześniej zaplanowanych zagadnień lub jeśli nie wystarczyło czasu, aby sięgnąć do przykładów historycznych. Najważniejsze, że stworzyłeś/stworzyłaś w szkole przestrzeń do rozmowy na ważny, bieżący temat.

 

Agnieszka Chmielecka, Agnieszka Gwiazdowicz, Marta Puciłowska