Przeczytajcie, co przy okrągłym stole wokół zdrowia psychicznego w szkole powiedzieli nam nauczyciele i nauczycielki.

Przy okrągłym stole nie mogło zabraknąć nauczycieli i nauczycielek. Ich wnioski i rekomendacje zamykają nasz cykl podsumowań. Nauczyciele i nauczycielki mówili nam o tym, co możemy zmienić w naszym codziennym podejściu do uczniów i uczennic (ale też do innych członków szkolnej społeczności), jak doceniać to, co mamy. Opowiadali o wartości otwartości na dialog i współpracy. Zajrzyjcie do ich rekomendacji.

Co się składa na nasz dobrostan?

Bycie w dialogu ze sobą i z innymi, bez oceniania, dbanie o siebie, o swoją przestrzeń i bliskich, poczucie sprawstwa i poczucie bezpieczeństwa.

Co można zrobić dla dobrostanu w szkole?

  • Odejdźmy od kategorii winy i kary. Zróbmy miejsce na błędy i pokazanie ich wartości.
  • Twórzmy szkołę, która będzie miejscem, w którym się żyje naprawdę, a nie przygotowuje do życia.
  • Nauczyciele i nauczycielki powinni wzmocnić siebie, zadbać o swój dobrostan i relacje – trzeba mieć, żeby móc dawać.
  • Dopasujmy się do tempa uczniów i uczennic, zróbmy sobie i im przestrzeń na rozwój i odpoczynek.
  • Zadawajmy pytania wzmacniające autonomię: czy zdążysz z tym zadaniem do czwartku?
  • Przygotowujmy nauczycieli i nauczycielki do tutoringu – mądrzejszej, pełniejszej, głębszej umiejętności słuchania.
  • Nie bójmy się “pustej przestrzeni”, czasu bez obowiązków (dla siebie i dla uczniów i uczennic), niech to będzie potencjalny czas na rozmowę.
  • Nie produkujmy niepotrzebnego, stawiajmy na jakość.
  • Uczmy nauczycielki i nauczycieli rozmawiać, żeby mogli uczyć rozmawiać. Pokazujmy, że dialog (również też międzypokoleniowy) jest możliwy.
  • Wzmacniajmy współpracę między szkołami.
  • Budujmy normalną narrację o szkole w dobie polaryzacji przekazu (nie o tych superaktywnych, nie o tych fatalnych, a o tych zwykłych nauczycielach i nauczycielkach).

Czego nam trzeba, żeby to było możliwe?

  • Wzmacniajmy wymianę doświadczeń między szkołami. Niech się zobaczą!
  • Pokażmy, że można sobie nie radzić, że to jest ok, niech uczniowie i uczennice zobaczą, że mamy słabszy dzień, bądźmy przykładem.
  • Szukajmy sojuszu z rodzicami.
  • Zweryfikujmy swoje oczekiwanie wobec uczennic i uczniów i sprawdźmy, czy ich cele są tożsame z naszymi i gdzie możemy się spotkać.
  • Zawalczmy o dyrektorów – są niezbędni w zmianie.
  • Nie każdy może być superbelfrem, nie każdy chce, i to jest ok, a różnorodność jest ważna. Budujmy na tym, co mamy blisko i co jest dobre. Doceniajmy pracę również tych, których nie lubimy, a którzy robią coś wartościowego.
  • Otwórzmy się na informację zwrotną.
  • Pracujmy prawdziwie z naszymi uczniami i uczennicami, a nie po to, by wrzucić coś do social mediów.
  • Pamiętajmy, że nie uczymy dla szkoły, uczymy dla społeczeństwa – przywróćmy te szerszą perspektywę!
  • Pozwólmy zmianie dziać się ewolucyjnie, dostrzeżmy, że to proces.

Tekst powstał na podstawie wypowiedzi nauczycielek i nauczycieli biorących udział w obradach okrągłego stołu wokół zdrowia psychicznego, zorganizowanego przez Fundację Szkoła z Klasą. W obradach udział wzięli(-ły):

Marta Florkiewicz- Borkowska – nauczycielka, trenerka edukacyjna, edukatorka, arteterapeutka, Nauczycielka Roku 2017

Anna Wójcik-Jachowicz – nauczycielka, trenerka, tutorka

Paweł Lęcki – nauczyciel języka polskiego, felietonista i fotograf

Natalia Bielawska – nauczycielka, tutorka, prowadzi bloga 622 pomysły na lekcje języka polskiego, współautorka podręczników do języka polskiego oraz licznych materiałów edukacyjnych

Joanna Krzemińska – nauczycielka języka polskiego i terapeutka z zakresu terapii pedagogicznej, prowadzi bloga Zakręcony Belfer

 

Redakcja tekstu:
Marta Puciłowska